Nieuwetijdskinderen
Wat zijn nieuwetijdskinderen?
Nieuwetijdskinderen zijn overgevoelige, hoog sensitieve kinderen. Zij voelen emoties en verdriet van anderen heel sterk. Vaak hebben deze kinderen een vorm van paranormale begaafdheid. Ook ADHD kinderen, met de vormen ADD en PDD-NOS, en Autistische kinderen vallen onder de Nieuwetijdskinderen, dit omdat hun problematiek in de meeste gevallen dezelfde achtergrond heeft: overgevoeligheid.
Het blijkt in de praktijk dat er veel overgevoelige kinderen zijn die zich intens verdrietig voelen en niet aan kunnen geven waarom ze zich zo voelen. Dit kan een oorsprong hebben in het feit dat ze in aanleg een tweeling geweest zijn. Dit kan al vroegtijdig verstoord zijn waarbij de vrucht afgedreven werd, maar het verlatingsgevoel bij het kind dat geboren is kan een heel leven duren. Het eenzaamheidsgevoel, het niet-compleet zijn gevoel, verdriet en het gevoel hebben altijd iemand te missen komt heel veel voor.
Overgevoeligheid bij deze kinderen kan zich op vele manieren uiten, zoals emotioneel, verdrietig of in de vorm van allergie of voedselintolerantie.
Veelal leven nieuwetijdskinderen te veel in hun hoofd en staan te weinig met beide beentjes op de grond. Nieuwetijdskinderen zijn vaak heel speciale kinderen die hun eigen kijk op dingen hebben, heel verrassend en opvallend creatief in het vinden van oplossingen.
Net of zij een extra dimensie hebben die anderen ontbreekt. Dit leidt vaak tot onbegrip, zeker als hun handelen niet binnen de normale patronen valt, niet binnen de structuren van onze maatschappij.
De dokter weet het antwoord vaak niet en zinnen als: “het zit tussen je oren”, even een paar nachtjes slapen dan gaat het wel over . . . wordt helaas nog te vaak gebruikt i.p.v. ECHT naar het kind te LUISTEREN.
Het grote aantal overgevoelige kinderen heeft te maken met allerlei invloeden van deze tijd, zoals stralingen van computers, Gsm’s, tv’s, tl-buizen, de stressmaatschappij, de eetgewoontes die we hebben, alle toevoegingen in ons voedsel waar deze kinderen overgevoelig voor zijn en daar een allergie of intolerantie voor ontwikkelen.
Kinderen met een suikerintolerantie kunnen door het eten van suiker ADHD-gedrag vertonen. Ook kunnen kinderen ontregeld zijn door inentingen (ook nog op latere leeftijd).
Er zijn tal van aanwijsbare redenen mogelijk, maar helaas ook redenen die niet direct aanwijsbaar zijn.
Zo kunnen deze kinderen makkelijk emoties van anderen oppikken. Als een klasgenootje verdrietig is, of boos, of als er een dier ziek is, of wanneer papa en mama ruzie hebben maar het niet uitten, alles voelen ze.
Ongemerkt. En daar voelen ze zich heel naar van. Dit komt helaas ontzettend vaak voor.